لغزش 13 اسفند
«اما مواقعی نیز وجود دارد که واقعاً به مصرف تمایل داریم. میخواهیم از این حالت رها شویم و احساس بدی داریم. باید به ما یادآوری شود که از کجا آمدهایم و این بار آنجا وضعیت وخیمتری خواهد داشت. در این هنگام بیشتر از هر زمان، به برنامه نیاز داریم.»
کتاب پایه
v
اگر درباره لغزش تعمق میکنیم، باید به نتایج تلخ مصرف فکر کنیم. برای بسیاری از ما این نتایج شامل مشکلات درمانی جدی، حبس و حتی مرگ میشود. چند نفر از ما افرادی را میشناسیم که پس از سالها پاکی دچار لغزش شدهاند و صرفاً در اثر بیماری خود جان باختهاند؟
اما مرگی وجود دارد که در اثر بازگشت به اعتیاد فعال به وجود میآید و ممکن است بدتر از مرگ جسمانی باشد. این مرگ، مرگ روحانی است که با جدا شدن از نیروی برتر خود آن را تجربه میکنیم. اگر مصرف کنیم، رابطه روحانی که طی سالیان پرورش دادهایم، ضعیف و شاید ناپدید شود. واقعاً احساس تنهایی خواهیم کرد.
شکی نیست که در بهبودی خود دوران ظلمت و تاریکی داشتهایم. تنها یک راه وجود دارد که میتوانیم از این دوران آزاردهنده سربلند بیرون بیاییم: از طریق ایمان. اگر معتقدیم که نیروی برتر همراه ماست، پس میدانیم همه چیز به خوبی پیش میرود.
مهم نیست در دوران بهبودی چه احساسات بدی داریم، در هر حال، لغزش هرگز راه حل ما نیست. ما با هم بهبودی پیدا میکنیم. اگر پاک بمانیم، تاریکی از میان میرود و ارتباط عمیقتری را با نیروی برتر خود پیدا میکنیم.
v
فقط برای امروز: از نیروی برتر خود به خاطر هدیه NA تشکر میکنم. میدانم که لغزش راه نجات نیست. با ایمان به خداوندی که درک میکنم با همه مشکلاتی که روبرو میشوم، مقابله خواهم کرد.
--------------------------------------------------------------------------------
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
عصبانیت جواب نمی دهد..
3مارس 13اسفند
قبل از نارانان همیشه بیشترین تجربه ای که در زندگی ام داشتم خشمم نسبت به معتاد بود.اجازه می دادم خشم مرا از پای در آورد.حضور در جلسات نارانان بیهوده بودن این احساس را به من نشان داد.خشمم نه تنها من بلکه اطرافیانم را نیز بیچاره کرده بود.او معتاد بود و من امیدوار بودم تغییر کند.اما عصبانیت با معتاد هیچ تفاوتی در رفتار او ایجاد نمی کرد.به نظر می رسید که خشم فقط معتاد را از من دورتر می کرد.
در نارانان فهمیدم که عصبانیت جواب نمی دهد .در حقیقت فقط اوضاع را.بدتر از قبل می کتد.صادقانه باور دارم که اگر پیام نارانان و اعضایی که تجربه ،نیرو و امید خود را در جلسات ما مشارکت می کنند نبود من هنوز در مسیر خود تخریبی بودم.با تشخیص خشم در خودم می توانم ببینم که این چرخه شروع به شکست می کند.من می توانم خشم را در زندگی.روزنه ام که مرا از پای در آورده و نابود می کند متوقف کنم.اکنون انسانی دوست داشتنی تر و آرام تری شده ام.
تفکری برای امروز：
درک احساساتمان یکی از مهم ترین مراحل بهبودی است.اما یاد گرفتن اینکه چطور بین احساساتم با عملکرد مناسب تعادل ایجاد کنم بخش دیگری است.خشم یک هیجان ثانویه است که حاصل افکار آزار دهنده می باشد.می توانم از نیروی برترم در خواست کنم که برای تغییر طرز فکرم به من کمک کند و دعا کنم خشم از من دور شود.
--------------------------------------------------------------------------------
شهامت عوض شدن
13 اسفند
شکل های مختلفی از فقدان وجود دارد ...طلاق ..زندان..بیماری...مرگ...و حتی تغییرات روحی وقتی که من بیشترین فردی را که در دنیا دوستش دارم از دست میدهم . بیشتر از همه ویران میشوم و در غم و اندوهم . تهر فردی را از خودم دور میکنم . از خداوند سپاسگزارم که به مدت کافی در الانان . تا از بخشی از وجودم که خواهان سلامتی بود اگاه شوم و مهم نبود که چه اتفاقی افتاده است . بنا بر این به مرور یکبار دیگر شروع به کار کردن برنامه کردم . با کمک بسیاری از اعضائ االانان که مرا تنها نمی گذاشتند و بمن اجازه دادند که با روش و دقت خود محزون باشم یاد گرفتم که به قدم اول بر گردم تا بپذیرم که در قبال این فقدان و اینکه زندگیم غیر قابل کنترل است . عاجز هستم و قدم به قدم یاد گرفتم تا با فقدان درد . نا امیدی زندگی کنم . تا اینکه بالاخره شروع به احساس سر زندگی مجدد کردم ..........
یادآوری امروز
درد و فقدان بخشی از زندگی من هستند . مهم نیست که من چه انجام دهم من قادر نیستم این حقیقت را عوض کنم . اما با همراهی انجمن که مرا حمایت می کند و قدمها که مرا راهنمایی میکند من قادر به برخورد و رشد یافتن در خلال هر انچه که در مسیر من می اید . خواهم شد
"اساسی را که من در الانان را توسعه داده ام نه تنها هنگام خوب جریان داشتن امور باعث من می شود بلکه بمن می فهماند که هنگام جریان نا مطلوب امور نیز برنامه بطور خاصی کارایی دارد .....
--------------------------------------------------------------------------------
روز به روز
13 اسفند
ما زنده به آنیم که آرام نگیریم!
در این جمله‌ی کوتاه اشاره به آن است که ما به عنوان یک موجود زنده معنا و مفهومی به غیر از اجرای امور محوله برای اداره‌ی زندگی نداریم. مثلاً: کار کردن و تحصیل درآمد، تحصیل علم و دانش، ازدواج و همسرداری، تربیت فرزندان و ... امروز اجرای عمل درست و افکار سالم زندگی روحانی ما را تشکیل می‌دهند. هر کدام از ما بهر کاری خلق شده‌ایم و مشغول به فعالیت در همان حوزه می‌باشیم. چرا بعضی ما از کارمان که در آن مهارت هم کسب کرده‌ایم ناراضی هستیم و آن را دوست نداریم؟ امروز عشق ورزیدن در کار میتواند به ما کمک شایانی کند. امروز طبق اصول برنامه خداوند معشوق ما و ما هم عاشق او هستیم. آیا عاشق دستورات معشوق را باه دیده‌ی منت انجام نمی‌دهد؟ میدانیم که انجام می‌دهد، پس به این ارتباط معنوی و اصول روحانی به صورت باور نگاه کرده و بدانیم که انجام کارهایمان به ما قدرت و استقلال مالی و اعتماد به نفس می‌دهد و دستورات معشوقمان را انجام داده و کار خودمان را نیز انجام دهیم!
تبدیل به کسی شویم که خداوند می‌خواهد!
--------------------------------------------------------------------------------
مراقبه روزانه
13 اسفند: قدم ها مانند زندگی یک فرایند است.
یکی از دوستان بهبودی قدم ها را به عنوان چرخی توصیف می کند که می چرخد و بنا به نیاز می تواند به هر کجا برود. حتی امروز که سالها از بهبودی می گذرد، زمانی پیشرفت را در زندگی و زمانی ناامیدی را شاهد هستم.
چکش ابزاری مناسب است و کاربرد بسیاری دارد، اما مطمئناً اگر آن را درست به کار نبری، موجب خسارت می شود. اما ابزارهای برنامه کدامند؟
داشتن یک راهنما و دوستان مورد اعتماد در برنامه که بتوانم در امنیت کامل با آنان مشارکت کنم و نگرانی از شکسته شدن گمنامی توسط آنان نداشته باشم. احساس تعلق به یک گروه یا بیشتر که بتوانم در آن جا در کمال امنیت مشارکت کنم. بسیار مهم است که از گروه خود به عنوان دام و تله برای بهره برداری جنسی و مالی استفاده نکنم .
داشتن ارتباطی نزدیک و صمیمی با یک نیروی برتر که آن را خدا می نامم، در بهبود من بسیار حائز اهمیت است.
تلاش جهت زیستن به آن گونه که خواست خداست و پذیرش سریع اشتباهاتی که ممکن است آگاهانه یا ناخودآگاه از من سر بزند.
تکیه بر خواست و اراده خداوند و اعتماد به این که او بهترین ها را برایم می خواهد، حتی اگر ندانم آن چیست.
می توانم با سایر اعضای انجمن ارتباط برقرار کرده و تجربه، امید و نیروی خود را با آنان به مشارکت بگذارم. داوطلب خدمت می شوم و به تازه واردان سرویس می دهم. در رشد درکشان از قدم های دوازده گانه کمک می کنم و اصول روحانی قدم ها را با خود و آنان تمرین می کنم.
برای امروز، بابت ابزارها و راهکارهای بی شمار برنامه سپاسگزارم.
